Yemek seçmek aslında çocukluk sürecinin doğal bir dönemi. Bazı çocuklar yemek konusunda doğuştan pek maceracı değildir. Bazıları 18 ay civarında ona sunulan herşeyi yerken, 2 yaşına gelince bir anda 2-3 yiyecek dışında herşeyi reddetmeye başlar. Çocuğunuz gelişiyor, büyüyorsa ve enerjik görünüyorsa sağlığını sürdürmek için yeterince yiyor demektir.

Bazı uzmanlar, yeni yiyeceklerle tanışmaya karşı direncini, genetik olarak tüm insanlarda bulunan bir içgüdüye bağlıyor. “Neofobi Alimanter” yani yeni yiyeceklerle tanışma fobisi diyebileceğimiz bu durumu aslında ilk insanlık döneminde zehirli ya da zararlı olabilecek besinlere (çoğunlukla bitkiler, yani sebzeler) karşı geliştirilmiş bir önlem gibi düşünebilirsiniz. Temelinde yatan fikir bu da olsa, çocukların yemek seçme davranışı davranışı gelişimsel bir fenomendir ve geçicidir.

Öncelikle çocukların tat alıcıları yetişkinlerinki kadar gelişmemiştir. Dolayısıyla yetişkinlerin aldığı tüm tadları alamazlar. Dolayısıyla yetişkinler kadar geniş bir gıda yelpazesini tercih etmemeleri çok doğal. Yemek seçmek psikolojik bakımdan ele alınırsa çocukların bağımsızlıklarını ortaya koymak, patronun kendileri olduğunu göstermek için de iyi bir araçtır.

Buna rağmen çocukların tek tip ya da az çeşit besinle beslenmeleri sağlıklı gelişimleri için yeterli değildir. Ayrıca yeni tatlarla tanışma hevesinin erken yaşlarda oturtulması ömür boyu açık fikirlilik alışkanlığını yerleştirmek için iyi bir başlangıçtır. Bu bakımlardan tüm ebeveynler çocuklarının yemek çeşitliliğini arttırmaya çalışmalıdır.