asla yalniz kalamayan bebek

[djarumblack]

Merhabalar
Kizim 10 aylik oldu ancak bu konuyla ilgili hiç bir gelişme kaydedemedim.ne yapsam nafile zar zor eve gelen misafirlere alisti ama onlarin arkasindan da agliyor yani onu hiç kimse terk edemez.problemimiz ikimizinde yasam kalitesini derinden etkiliyor.yorulmam bir tarafa uzerimde cok agir bir baski hissediyorum. 5 dk dan fazla herhangi biseyle mesgul olamıyor ancak ben yanindaysam oynanabiliyor. Arkami döndüğümde aglamak ama sonuna kadar aglamak oyle yalandan aglamak degil.elbette bende bebegimi aglatmamak icin asla yalniz birakmiyorum.her ay umut ediyorum daha daha ozgur daha bagimsiz olsun diye yapabildigim tek sey bu sizler ne dersiniz bebegim bagimsizligina kavusurmu sevgiler...

[Gurmebebek]

Tabi ki kavuşacak, her bebek farklıdır ama bu yaşadıklarınız o kadar normal ki endişe etmeyin lütfen. Daha çok küçük ve güven sonradan öğrenilen bir duygu, size güvenmeyi doğduğu andan itibaren öğrendi, ilk günden itibaren aile bireylerine de güvenmeyi öğrendi, sıra yabancılara güvenmeyi öğrenmeye geldi ki belirttiğiniz gibi eve gelen misafirlere alışmaya başlamış, Arkanızdan ve arkalarından ağlaması da çok normal. Evet çok yorucu biliyoruz ama en çok sizinle güvende hissediyor şu anda kendini ve zamanla bu durum düzene girecek. Siz rahat olun ve endişe etmeyin. Sevgiler

[yesimertan]

İlk zamanlar bizde bu sorunu yaşadık. en büyük sıkıntımız yalnız kalma korkusu. Kabus gibiydi. 5 dk kalamıyor oyun oynamak bile istemiyordu. Bizde bunun icin sesli oyuncaklar aldık. Onunla dikkatini dağıttık. Ve odadan ayrıldık her bagirdiginda yanına gittik kucagimiza aldıkve tekrar bbıraktık ama bu çözüm olmadı. Sonunda birşey farkettim. Çocuklar... Araştırma yaptım. Ve bebeğinizin bebeklerle tanistirin yazılarina denk geldim. Hemen bebisi olan arkadaşlarımı aradım onlara gittim. Gündüz vakti. Onların oyun oynamasını gizlice seyrettik. Oteki bebek yurutecte olduğu icin icimiz rahattı. Sonra diğer bir arkadasa gittim. Ayni aydalar ama benimkisi biraz daha hareketli. O yüzden arkadaşımın kızını pusete koyduk. Baktım ki bir önceki arkadaşından öğrendiklerini bu bebise yapiyor ve anneyi hiç aramıyor. Arada yine arkadaşlarını ziyarete gidiyoruz. Bu durum artık onun kendi kendine oyun oynamasına alistirdi. Çünkü diğer bebekler tek başlarına kalabiliyordu. Gerci simdi de ben birakamiyorum. artık tutunarak ayağa kalkmalara ve tutunarak yürümeye çalışmakta sürekli düşüyor. ) bende bir yerlerden onu izliyorum. Ben faydasını gördüm. Bir deneyin belki size de faydası olur. (Bu arada oğlum 7 aylık)

[Gurmebebek]

tecrübelerinizi bizle paylaştığınız için teşekkür ederiz

[djarumblack]

Paylasiminiz icin cok tesekkur ederim.soylediklerinizi bende uyguladim gayetde guzel oynuyor beni aramiyor cocuk gorunce.bende eve yatılı cocuklu misafirlerimiz gelince bir nebze rahatliyorum artik.ama malasef biz basbasa kalinca yine gozumun icine bakiyor oynRken bile yandan bana bakiyor ordamiyim diye.bugun biraz yalniz birakmaya calistim kriz gecirdi resmen aman bir aglamak 5 dk zor dayandim malesef.sizin sorununuzun kismen cozulmesine sevindim.sevgiler...

[Gurmebebek]

Sizinki de mutlaka çözülecektir zamanla.

[yesimertan]

bir anne icin bu durumun ne kadar zor olduğunu biliyorum. Umarım en yakın zamanda bebeğiniz bu alışkanlığı kazanır. Rabbim yardımcınız olsun ve size de sabır diliyorum.

[poyrazin_annesi]

maalesef bende ayni durumdayim disari cikiyorum ikimiz cok mutluyuz ama ne zaman biri ogluma laf atiyor bagirmaya basliyor canim disari cikmak istemiyor evde daha mutlu ama ben cok bunaldim napicagimi sasirir oldum

[Gurmebebek]

Daha öncede belirttiğimiz gibi aslında normal bir durum, çok fazla sıkıntı yapmayın ve sosyalleşmesini engellemeyin yani dışarı çıkmaktan vazgeçmeyin, bırakın tepkisini versin. İnanın düzelecek geçici bir durum bu.