Ek besine ilk geçtiğimiz, birbirini takip eden birkaç gün benim de fiziksel olarak çok yorulduğum, sabaha kadar ayakta kaldığım günlerdi, buna bağlı olarak sütüm de yeteri kadar birikmiyor, dolayısıyla bebeğimi doyuramıyor, doyuramayınca da uyutamıyordum. Yorguluğuma bir de bu ekleniyordu. İlk 2-3 gün bu nedenle yemesi için çok zorladım çünkü devam sütünü de kabul etmeyen bir bebek, fakat 3. gün mama sandalyesine oturmamak için yalvarırcasına ağladığını görünce bir kitapta okuduğum şu minvaldeki cümle geldi aklıma:
"Onu yemesi için zorlamayın. Bugün o yemeği yememesi ona hiçbir şey kaybettirmez ama ileride gelişecek yeme alışkanlığı için çok şey kazandırır."
O günden beri asla zorlamıyorum. Zaten yoğunluğu atlatınca sütüm de normale döndü...
Ve evet ona yemek hazırlarken kendime de hazırlıyorum ve beraber yemek yiyoruz, ona baka baka çiğniyorum ağzımdakileri, bana bakarken o da aynı hareketleri yapmaya çalışıyor...
Besinleri elleriyle yemesine izin veriyorum, alıyor, sıkıyor, tadıyor... Zorlu bir süreç, bilinç ve sabırla çözeceğiz artık