Sünger gibi hislerinizi emiyorlar. İnanamazsınız ama sizin ruh halinize göre değişiyor ruh halleri. Çünkü hepsini hissediyorlar ! Bu sorumluluğun da farkında olmalı ve bir an önce kendinizi toparlamalısınız. Çünkü bu bebeği dünyaya getirdiniz ve onun _en azından bir süre_ ihtiyacı olan yegane şey sizsiniz.

Bu büyük bir sorumluluk evet. Şimdiye dek aymadıysanız geçmiş olsun. Ama yapacak bir şey yok. Ona kendini güvende hissettirmeli, onu doyurmalı, sadece fiziksel değil, ruhsal olarak da ihtiyaçlarını gidermelisiniz. (Burada nefes alabileceğiniz düşünceyi yeniden vurgulamak isterim : bu bağımlılık geçiyor… Yerini “bağlılık”a bırakıyor ☺)

Ayrıca çok güzel yanları da var böyle olmalarının… Kollarınızda kendilerini güvende hissettiklerini siz de hissettiğinizde o müthiş rahatlama duygusunun tarifi yok. Şahane bir iletişim ki böylesini bir başkasıyla yakalamak mümkün değil… Kimsenin sizi bu denli hissedemeyeceğinden, kimseleri bu kadar anlamak istemeyeceğinizden emin olun. Hüznünüzün aynı şekilde hüzünlendirdiği, huzur ve rahatınızın yine aynı şekilde etki ettiği, çok sevdiğiniz ve çok sevildiğiniz bir varlığı solumak, göğsünüzde uyutmak, korumak, kollamak… Eşsiz bir duygu.